صلا

گوشت رو بچسبون به زمین. به صدای زمین گوش بده. اونقدری که نشون میده ساکت و آروم نیست. وقتی گوشت رو میذاری روش حس میکنی یه گردآب توشه. یه دست که هر لحظه به سمتت هجوم میاره و عقب میره. اون همه رو بلعیده. پدران و مادران و اجداد ما رو و هر سری صدات میزنه که: تو رو هم می بلعم. بعدیش تویی. اون قدرتمند ترین شکارچیه چون تا حالا هیچ کس نتونسته از دستش قصر در بره، از آدم ابوالبشر گرفته تا اسکندر مقدونی. همه رو می بلعه. تو وجودش مثل شکم زن حامله یه عالمه آبه. تقریبا دو سوم. وقتی تکون میخوره صدای آب میده. وقتی توش حرف بزنی صدات پژواک داره و از تصویر تو بیشمار تا در خودش تکثیر میکنه و مثل یه شکارچی قهار ساعت ها و سال ها ساکت میمونه تا تو زمان خودش یدفعه طناب رو بندازه گردنت و تو رو ببلعه.

 

 

اما اونایی که خودشون رو میکشن رو حتی زمین هم نمیخواد. پسشون میزنه، مثل وقتایی که سیب کال میخوری و معدت باد میکنه و همشو بالا میاری. وقتی که زمان بلعیدنت نباشه و تو زمین فروبری، زمین انگار سیب کال خورده؛ آب تو رو از یه جایی میریزه بیرون تا راحت بشه و چشمه ها و آبشارها رو میسازه و ما همه با ذوق می پریم توشون درحالیکه داریم توی محتویات بدن برادران و خواهرانمون شنا میکنیم.( اصلا واسه همینه که میگن ده درصد بدن آدما از آب تشکیل شده.) خورشید دوباره میتابه و محتویات آب مرده ها رو از دل زمین میبره و تبخیر میکنه. ابرها میان و بارون میبارن و دوباره DNA ها و محتویات آدم های جدید رو توی زمین میریزند و زمین دوباره سیراب میشه. مرده های زمین به سیاره ی خورشید میرن و جزئی از اون میشن و برای زمینی که توش بچه هاشون زندگی میکنند نور وگرما میفرستند. واسه همینه که خورشید انقدر بزرگه و روز به روز هوا گرمتر میشه، چون هر روز مرده های بیشتری میرن و بهشون میپیوندن. دقیقا اینجاست که نسبیت انیشتین هم ثابت میشه؛ تبدیل ماده به انرژی. به هر حال هر وقت خواستی اجدادت رو ببینی به خورشید نگاه کن و پوستت رو زیر پرتوهایی که برات میفرسته ببر تا پدرت رو در آغوش بگیری:)

غلط کردی...